مصلّای تهران مجموعهای از بناها و فضاهای لازم برای حضور جمعیتهای میلیونی و برگزاری مراسم عبادی، سیاسی، اجتماعی و انجام فعالیتهای متنوع فرهنگی، آموزشی و هنری نظیر برگزاری نمایشگاههای بزرگ فرهنگی، کلاسهای آموزشی و... در تهران است.
در سال ۱۳۶۱ اقدامات اولیه برای ساخت مصلایی بزرگ در تهران آغاز شد و زمینهای منطقهٔ عباسآباد تهران که پیش از انقلاب ۵۷ جهت ایجاد مجموعه شهری شهستان پهلوی در نظر گرفته شده بود و کنار چند بزرگراه اصلی تهران قرار دارد به عنوان منطقهای مناسب برای ساخت این مصلا برگزیده شد. در سال ۱۳۶۹ یکی از طرحها برای ساخت این مصلا برگزیده و کار ساخت پس از آن آغاز شد.[۱] به این ترتیب پروژه اصلی شهستان که شامل مجموعهای با میدان بزرگ «شاه و ملت» و کاربریهای متعدد سیاسی، اداری، خدماتی، فرهنگی، تالارهای موسیقی، تماشاخانهها، مرکز تجارت جهانی، فروشگاهها و ایستگاههای مترو بود و قرار بود پروژهای برای نمایش تواناییها و دستاوردهای نوین کشور و ساختن چهرهای جهانی از پایتخت باشد، تماما از بین رفت.[۲]