دروازه تهران قدیم یا دروازه قدیم تهران دروازهای تاریخی در مدخل جنوب شرقی شهر قزوین است که جاده تهران قزوین از آنجا وارد قزوین میشد.[۱] این دروازه از شهر قزوین در برابر حملات و دزدی و غارت شهرهای دیگر محافظت می کردهاست. این دروازه در بیرون شهر ساخته شده بود ولی هم اکنون این دروازه به دلیل گسترش جمعیت درون شهر قزوین قرار دارد. این اثر در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۳۹۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا دارای آثار کاشیکاری و معماری عهد ناصرالدینشاه است.[۲]
شهر قزوین در گذشته نُه دروازه داشت که به نامهای دروازه رشت (غرب شهر، ضلع غربی خیابان تبریز)، دروازه درب کوشک (شمال شرقی شهر)، دروازه تهران (جنوب شرقی شهر، ابتدای خیابان تهران قدیم)، دروازه شیخ آباد (شمال شرقی شهر، خیابان سعدی)، دروازه مغلواک یا دروازه همدان (جنوب غربی شهر، محلهٔ مغلواک)، دروازه کندوار (جنوب غربی شهر، شاهزاده حسین)، دروازه ساوالان (جنوب شرقی شهر، شاهزاده حسین)، دروازهٔ راه ری (جنوب شرقی شهر، سنجیده مسجد) و دروازه پنبهریسه (شرق شهر، خیابان طالقانی) معروف بودند.[۳] هر یک از این دروازهها در گذشتهٔ نه چندان دور به عنوان هویت فرهنگی و هنری قزوین مطرح بوده و هنر مردمان این دیار را متجلی گردانیدهاست. امروزه از آن میان، تنها دو دروازه دروازه درب کوشک و دروازه تهران قدیم باقی ماندهاند. دروازه تهران قدیم یکی از این دو دروازهاست که در خیابان تهران قدیم (میدان هاشمی) قرار دارد، و از بناهای دوره قاجاریه است که در سال ۱۳۴۷ شمسی مرمت و کاشی کاری شدهاست.[۴]